KOZYÖRÜK KASABASI

Kozyörük, Marmara bölgesinin Trakya kısmında yeralan küçük bir yerleşim yeridir. Tekirdağ ili, Malkara ilçesine bağlı olan belde, 2 mahalle, 5 cadde ve 40 sokaktan oluşmaktadır. Belde Malkara – Hayrabolu yolu üzerinde olup, güneyindeki Malkara’ya 18 km, kuzeyindeki Hayrabolu’ya 26 km, yönetsel olarak bağlı olduğu Tekirdağ iline de 78 km mesafededir. Halkın yaklaşık %70’i tarım ve hayvancılık ile uğraşmakta olup, kalan %30’u ise işletme sahibi, esnaf, işçi ve memurdur. Makinalı tarım oldukça yaygındır. Hayvancılık hem niteliksel hemde niceliksel olarak iyi bir potansiyele sahiptir. Tarım dışı istihdam imkanının düşük olması sebebi ile belde genç nüfusu göç etmekle birlikte, emekliler için cazip bir yerleşim yeridir ve bu yönde göç almaktadır. Gelir dağılımı genelde iyi düzeydedir. Evsahipliği oranı bir hayli yüksektir. Özel araba sahipliği %85 civarındadır. Okuma yazma oranı %99’larda, doğurganlık oranı %5’lerde olup, ortalama hane büyüklüğü 3,8 dir. Haftanın Cuma günleri pazar kurulan beldede güvenlik hizmeti Jandarma tarafından sağlanmaktadır.

TARİHÇE
Yerleşim yeri Orhan Gazinin oğlu Süleyman Paşa tarafından 1350’li yıllarda Osmanlı topraklarına katılmıştır. Osmanlı Türklerinin Rumeli’yi alma çabaları sırasında yararlılık gösteren yörüklere, tüm osmanlı padişahları toprak ve görev vererek Tekirdağ ve çevresine yerleşme imkanı sağlamışlardır. Tarihi tam olarak bilinmemekle birlikte Üzeyir bey isimli bir yörüğün şuanki çiftlikdere bölgesinde bir çiftlik kurduğu bilinmektedir. Bu çiftliğin adı da Kozçiftliği olarak anılmaktadır. Daha sonraları gelen göçmenler ile yerleşim yeri genişlemiş, köy statüsüne kavuşarak Kozyörük adını almıştır. Fakat arazi yüzünden Üzeyir Bey ile göçmenlerin arası açılmıştır. Kozçiftliğinin sahibi yörük Üzeyir Bey baskılara dayanamayarak yöreyi terk etmiştir. Balkanlardan Kozyörük’e ilk göç, Hicri 1293, Miladi 1877-78 yıllarında Bulgaristan Khaskova’dan ( Bugünkü adıyla Hasköy’den ) olmuştur. Aynı tarihte gelen göçmenlerin bir kısmı Kırkavak ve Elçili bölgesine yerleşmişlerdir. Beldede, bu bölge halkıyla hala akrabalık bağını devam ettiren aileler vardır. Hicri 1293 yılında Osmanlı ile Rusya savaş halindedir. Bu savaş tarihi kaynaklarda 93 harbi olarak anılmaktadır. Bu dönemde gelen göçmenlere 93 Muhacırı denilmektedir. Kozyörük’e Hicri 1337, Miladi 1918 yıllarında Romanya’nın Tuçka iline bağlı Magurali ( Türkçe adıyla Agremit ) ve Köstence iline bağlı Koçuköy bölgelerinden de gelenler olmuştur. Bu tarihte gelenlerden hala hayatta olanlar vardır. En son 1933’lü yıllarda yeni Bulgaristandan göç edenler olmuştur. Beldeye birkaç aile dışında Anadoludan göçeden olmamıştır. Kozyörük, 1972 yılına kadar muhtarlıkla yönetilmiştir. 1972 yılında belediye teşkilatı kurularak belde statüsüne geçmiştir. Balkan ve Birinci dünya savaşı sırasında belde halkı özellikle Yunan ve Bulgar zulmünden çok çekmiştir. 13.11.1922’de düşman işgalinden kurtulan belde de her yıl 13 Kasım Kurtuluş Bayramı olarak kutlanmaktadır.

COĞRAFİ YAPI

Kozyörük’ün kuruluş yerinin yeryüzü şekilleri oldukça sadedir. Genelde yayla düzlüğü ve ovalık bir görünüme sahiptir. Tarım alanları dışında bitki örtüsüne özellik kazandıracak herhangi bir flora yoktur. 20 cm yüksekliğinde baharda yeşerip yazın kuruyan otlar bitki örtüsünü teşkil eder. Ayrıca meşe, gürgen ve kavak gibi ağaçlar hakimdir. Rakım oldukça düşüktür. Önemli ovası Dime çayırıdır. Önemli yükseltisi Kozyörük korusu adı verilen tepe ile Ceferan tepesi gösterilebilir. Arazinin tamamı tarıma elverişli olup, 22.000 dönümünde üretim yapılmakta 17.000 dönümü de mera olarak kullanılmaktadır. Kuzeyde Burçak deresi ve Dikyol deresinin birleşiminden doğan ve yerleşim yerini ikiye bölen Kozyörük deresi ile güneyinden geçen Kocadere olmak üzere iki akarsu vardır. Yağışlı mevsimlerde su seviyesi yükselmekle birlikte yazları her iki dere de kurur. İç Anadolu iklim tipi özelliklerini taşıyan yarı karasal iklim egemendir. Yazları sıcak ve kuru kışları soğuk ve yağışlıdır. Havalar ortalama yılın %38,8’i açık, %47,2’si bulutlu %22 si ise kapalı geçmektedir. Kuzey – Güney rüzgarları hakimdir. Kuzeyden esen karayel kışların aşırı soğuk olmasına, güneyden esen akyel ise yazların sıcak olmasına neden olmaktadır. Belde yerleşim yeri üçüncü derece deprem bölgesinde yeralır.

 

EKONOMİK YAPI

Beldenin ekonomik yapısı tarım ve hayvancılığa dayanmakla birlikte halkın %30’u diğer iş kollarında iştigal etmektedir. Tarımsal üretimin hemen hemen tamamı traktör ve iş makinaları ile yapılmaktadır. Kozyörük Çifçi Malları Koruma Başkanlığı’ndan alınan bilgiye göre yıllık ortalama 5.000 ton buğday, 3.000 ton ayçiçeği, 1.500 ton yem bitkisi ve 1.000 ton civarında da sebze üretilmektedir. Belde gerek besicilik gerekse süt üreticiği yönünden iyi bir potansiyele sahiptir. 3.000 adet büyükbaş, 2.500 adet küçükbaş hayvan ile günlük 13.000 litre süt üretimi gerçekleştirilmektedir. Beldede yaklaşık 150 kişinin istihdam edildiği konfeksiyon fabrikasının dışındaki diğer işletmelerde fazla istihdam imkanı yoktur.